АЛЕНА ЦЕРАШКОВА

 

(У пакоі – стол, ложак, шафа з паліцамі. На падлозе – лялька, кніжка, мячык, канструктар. Данік і Данута гуляюць з цацкамі, побач – кот )

Данік: - Цімка! Лаві мячык!

(штурхае мячык, кот кідаецца за мячыкам. У пакой уваходзіць старэйшая сястра Марына)

Марына (строга): - Мама сказала, каб вы хуценька прыбралі цацкі і апраналіся! Пойдзеце гуляць на вуліцу! А калі я вярнуся са школы, пачытаю вам казкі!

Данік і Данута (ускокваюць, хорам): - Ура! (бягуць да дзверы)

Марына (зусім строга): — А прыбраць?

Данік і Данута (незадаволена, хорам): — Добра… Зараз…(Марына сыходзіць)

Данута: - Давай прыбіраць…

Данік (шэптам): - Я лепей прыдумаў! Няхай замест нас Цімка прыбярэ!

Данута (сумняваючыся): - А ці ён справіцца?

Данік (катэгарычна): - Спраўляецца гуляцца, няхай справіцца й прыбрацца! Чуў, Цімка?

Цімка (абурана): - Мяў! Хіба я адзін гуляўся?

Данута: - Сапраўды, так нячэсна! Трэба ўсім прыбіраць.

Данік: - Ты хочаш на вуліцу ці не?

Данута: - Хачу.

Данік: — Тады ўсё чэсна! Цімка на вуліцу не ідзе? Дык няхай прыбярэцца! А нам часу няма!

(дзеці выбягаюць з пакоя)

Цімка (пакрыўджана): - Мяў! Я павінен адзін усю працу рабіць! Дзе ж справядлівасць? Як гуляцца з цацкамі – Цімка, не чапай. А як самі на вуліцу – Цімка, прыбірай!

(Цімка распіхвае рэчы па кутах: кнігі – пад шафу, мячык – пад ложак, лялькі і канструктар – пад стол. Сыходзіць з пакоя. Вяртаюцца задаволеныя дзеці)

Данік: - Глядзі, Данута, як чыста! А ты кажаш! Маладзец, Цімка!

Данута: - А дзе ён сам? Цімка, Цімка! Можа, крыўдуе?

(уваходзіць Марына)

Марына: - Ну, нясіце кніжку, будзем казкі чытаць.

Данік і Данута (бягуць да паліцы і вяртаюцца збянтэжаныя; хорам): - Марына, кніжкі няма-а!

Марына: - Дык вы ж павінны былі прыбраць кніжкі ды цацкі на месца. Прыбралі?

Данік і Данута (хорам): - Не-е-е!

Данік (плача): - Я кату даручы-ыў! Ён абяца-а-аў!

Марына: — Вось яно што! Тады я ведаю, дзе вашыя цацкі шукаць! Глядзі, Даніла, пад ложкам!

Данік (лезе пад ложак): - Пы-ылу столькі… Мячык! (выцягвае мяч)

Марына: - Данутка, шукай пад шафай!

Данута (глядзіць пад шафай): - Дык тут жа мае кніжкі! (выцягвае)

Марына: - А зараз абодва лезьце пад стол!

(дзеці выцягваюць з-пад стала астатнія цацкі)

Марына (строга): - Вось цяпер хуценька ўсё прыбярыце! А на Цімку не наракайце: ён кот, і прыбіраць не ўмее! Іншым разам свае абавязкі не перакладвайце на іншых!

Данута (разважліва): - Давядзецца вучыцца самім прыбіраць!

Данік: - Затое будзем ведаць, дзе што ляжыць! А вы, сябры, прыбіраеце самі ці спадзяецеся на ката?